,, - Słyszysz to?- spytała cichym szeptem, przyciskając czoło do szyby i uśmiechając się niczym małe psotne dziecko, które zna sekrety o których nikt nie wie. O których nikt się nie domyślał. Lekki wietrzyk bawił się jej włosami wlatując przez otwarte okno i wtapiając się w harmonię między nimi. Nie chciał tego psuć, nie chciał by ta aura magii znikła gdy znów zamknie oczy by mrugnąć. Wyglądała jak wróżka w swoim żywiole. Piękna, tajemnicza. Przyciągała go, ale bał się że gdy ją dotknie ona się roztrzaska. Więc tylko dla odpowiedzi pokręcił głową. Wyczuła to, a jej oczy otworzyły się, jak zawsze błyszczące w stronę nieba za oknem. - Ja słyszę. Słyszę te ciche wołania, które mówią że gdzieś tam mogę być wolna, dzika. Że mogę być sobą, jednak czuję również jakiś ciężar, który mnie przytłacza. Te przyciąganie jest przytłaczające, czuję się poniżana przez to jednak mi z tym dobrze. Gdy patrzę w niebo tak właśnie jest. Niebo to taki mój kochanek nocą, a przyjaciel za dnia. Zawsze blisko, a zawsze tak daleko. Pieści mnie, kocha, tuli i pociesza. Jest ze mną, a zarazem nie. Gdy patrzę w niebo mam tyle myśli w głowie, a zarazem pustkę...- przerwała na chwilę by uśmiechnąć się szeroko w jego stronę. Był zaskoczony jej słowami. - Tak właśnie czuję się również przy Tobie..- wyszeptała na sam koniec i zamilkła. Dała mu znak, znak że to już ten moment. Przełknął nerwowo ślinę, a jego dłonie chwyciły jej drobną twarz by przyciągnąć do siebie."