Myślisz czasem o niebieskich migdałach, a ja skupiam, się na swoim życiu

i myślę co by się musiało wydarzyć żebyś mnie docenił.

Żebyś docenił Nas.

Czasem nie rozumiem swojego sposobu myślenia.

Nie potrafię wejść w Twój umysł i zrozumieć pewnych rzeczy.

Masz pracę, treningi, szkołę i wiele innych spraw, ale tak naprawdę nie masz nic.

Nikt z Nas niczego nie ma na własność, bo z chwilą kiedy Bóg zabierze Nam ostatni oddech,

mamy świadomość że odchodzimy z tego Świata i zostają po Nas tylko wspomnienia.

Zrobiłam rachunek sumienia.

Przepraszam Cię za wszystko co było złe.

Chciałabym usłyszeć od Ciebie to samo, ale tylko wtedy kiedy zrozumiesz w czym rzecz

i tylko wtedy kiedy z własnej woli będziesz chciał naprawić co złe.

Nigdy nie jest za póżno by coś naprawić, bo dobro zwycięża zawsze.

Powtarzałam to wiele razy i powtórzę jeszcze jeden raz, doceń mnie.

Doceń mnie w swoim życiu.

Doceń jako kobietę, jako przyjaciela, jako bratnią duszę, jako Twój Skarb,

jako Anioła Stróża, który był przy Tobie, jest i będzie zawsze... Obiecuję.

 Poczuć mi daj, że to wszystko ma sens...

Gdybym mogła podarować Ci tylko jedną rzecz tego Świata,

chciałabym dać Ci umiejętność patrzenia moimi oczami.

Wtedy zauważyłbyś, jak ważny dla mnie Jesteś...

 Kocham ;*