hahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahahahahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahaha
hahahhahahahahahahahahahahahahahahahaha
"Orkiestra ucichła i przez dłuższą chwilę skrzypce ciągnęły swoje piękne wzburzenie. Młodego misia najbardziej oczarowała chropowata drewnianość przebijająca spod tej słodyczy. Słyszała ją wyraźnie, tę prawdziwą, namacalną istotę instrumentu, i gdyby pozwoliły na to szklane oczy, byłaby się rozpłakała- wzruszona tak mężną walką o to, by być czymś więcej, niż się jest -czymś więcej niż tylko drewnem, strunami, werniksem, materią."