contemporary

Wyraźne przejawy bruityzmu.

Pytano, czy chciałabym skomponować coś takiego, na co odpowiedziałam - "nie".

A teraz to zrobiłam. Spontaniczną, impulsywną improwizację.

- Podobno najtrudniejsze relacje łączą człowieka z tymi, których najbardziej kocha.

Kłócą się, nie rozumieją, ale zawsze kochają, wracają, wybaczają wzajemne krzywdy.

Chciałabym, by było tak i w tym moim, pianinowym przypadku.

Stroiciel przychodzi we wtorek. Całe szczęście, że tak szybko.

Każdy instrument powinien być strojony dwa razy w roku, najmniej jednak raz w roku, wiosną lub jesienią,
a więc po zakończeniu sezonu grzewczego lub jego rozpoczęciu.

- Zabawne, bo mój instrument, był strojony zaraz po przybyciu do mego miejsca zamieszkania (czyli co najmniej 7 lat temu) i nigdy więcej potem. Otworzy się obudowę, sprawdzi wypisaną na wewnętrznej stronie datę i wtedy się dowie kiedy. Kiedy dokładnie i co dalej..!

 Instrument zaniedbany w strojeniu traci swą wartość tonową, a grający psuje słuch. Poza tym instrumentu przez dłuższy czas nie strojonego, nie da się od razu dobrze nastroić i wymaga on kilkakrotnego strojenia.

-W takim razie znam już przyczynę mojej szerokiej tolerancji na dysonanse! Na coś się ona jednak przydała,
bo szczęśliwie, nie odczuwam wielkiego dyskomfortu racząc się muzyką współczesną (muszę koniecznie wspomnieć,
że po angielsku będzie ją określać słówko contemporary, które szczerze mi się podoba).

Wypijam hektolitry melisy i zażywam tabletki ułatwiające spokojne egzystowanie w społeczeństwie, niestety zaburzające prowadzenie pojazdów i maszyn (a w tym fortepianów!).

Zdjęcie chciałam dodać inne, ale nie pasuje do treści. To prezentuje pocztówkę, którą otrzymałam z Holandii. Stan skanu - kiepski, ale istota zawarta. Co do pocztówek, to chyba napiszę nieco do Rodowian, i nie chcę tego zbytnio odwlekać, więc gdyby ktoś konkretny (!) miał ochotę się przyłączyć, to proszę się odezwać ;-)

Kształtujemy z Bundzem nasze muzyczne myśli telepatyczne - Path.