Bezkres

Bezkres nicości. Czy można upaść niżej?  

Zmierzam ku temu miejscu. Granica

światów jest już bliska sercu.  Już ją niemal czuję. 

Lecz pozostał jeszcze pewien dystans.

Skrawek nadziei łączący nieistniejące wymiany. 

W tej szaleńczej podróży umknął sens życia.

Szukam, naprawiam, gubię, znajduje,

  kolej na zepsucie. I znów od początku.  

Na dnie serca grobowa cisza panuje.  

Dodałabym, że cisza przed burzą, choć

pewności nie mam.  Cisza codzienności lepiej brzmi.

Brak jakichkolwiek śladów straconej tożsamości.  

Ale to oczy  ludzkie ślepe, nie spodziewam się

dostrzec powrotu. Bo wiem, że byłoby to tylko złudzenie.

Czas nie istnieje. Mogę czekać przez wieczność.

Wtedy bowiem dopełni się życie moje, a błąkać się przestane.. .

Dziś egzamin ustny z angielskiego...łoomgy. 

Dziecko chore. Jan w szkole.. Nie ma kogo wkurzać.

Po raz setny oglądam ostatni odcinek Death Note'a.

 Z braku lepszego zajęcia oglącam też dwusetny raz Slayers'ów.

Pomijając, że większość dialogów znam na pamięć. xD