[...] po raz pierwszy od wielu miesięcy ktoś patrzył na nią nie jak na przedmiot, nie jak na piękną kobietę, lecz w sposób nieuchwytny, jakby przenikał na wskroś jej duszę, jej strach, jej kruchość, jej niezdolność do walki ze światem, nad którym pozornie dominowała, choć tak naprawdę niczego o nim nie wiedziała.

-Paulo Coelho

 Przekonana byłam, że nie pozbieram się, ze nikt inny nie będzie mógł dać mi radości, że zawsze bedzie fragmentami wracało to samo wspomnenie i ta sama tęsknota...  To wszystko wydaje się być teraz tak odległe. Zarysowane jedynie gdzieś głęboko we wspomnianiach. Wspomnieniach, które nie budzą już bólu. To niesamowite, ile jest w stanie zrobić człowiek, dla drugiego człowieka. Ile może znaczyć zrozumienie i wiara(...) Jestem szczęśliwa. Żyję z dnia na dzień z poczuciem, że zamknęłam pewien etap życia. Zaczęłam coś nowego, pięknego, szczęśliwego, dającego poczucie bezpieczeństwa... ;-)

Emanuję radością, wszystko dookoła jest piękne, kolorowe i takie... bezproblemowe. Ten stan trwa już pewien czas, codziennie otwieram oczy i proszę Boga, o jeszcze! ;-)  Wspaniale jest spotkać kogoś, kto -wydaje się- pasuje do Ciebie tak baaaaaardzo.

Patrzysz w jego oczy i... czy potrzeba czegoś więcej?

uwielbiam Cię.