Ziomeczki ;)

Na początku jesteśmy spragnieni każdego słowa ... Później pogrążamy się w ciszy, w niemych oczekiwaniach .. I trafiamy na mur - stworzony z własnych, błędnych przekonań 

Żyję w fikcyjnym, idealnym, romantycznym świecie, gdzie ludzie rozmawiają i słuchają siebie nawzajem .. gdzie latają jednorożce i nie trzeba nosić maseczek, wychodząc z domu. I tylko czasem się budzę zdziwiona, że to ni chuja tak nie wygląda 

Mam jakieś deja vu - czy nie podobne żale wylewałam z siebie równo dwa lata temu ? To był początek końca - szkoda, że wtedy o tym nie wiedziałam. Teraz będzie inaczej - tak chyba rozumiem "doświadczenie"

No nic .. wracam do robienia notatek z kursu, jutro jedziemy do Łeby, pojutrze wrócimy z Luną :), a za tydzień już w końcu pójdę do przedszkola - nie mogę się doczekać każdej z tych rzeczy. Perspektywy mamy dobre. Chyba wszystko będzie okej ?