Jeszcze 2 lata i będę miała tanie oc.

Mój starszy brat sie żeni. W przyszłym roku 2 wesela. Wszyscy naokoło biorą ślub, maja dzieci, zakładają rodziny, czasem nawet nie z przymusu. Wyglada na to że sie starzejemy,
A mi przeszło.
Tak jak wcześniej miałam parcie na sakramentalne "tak", tak teraz jakos mi przechodzi. W sumie całkiem przeszło.
Nie, że mój ukochany przestał być ukochany. Całkiem szczerze i z przekonaniem przyznałam sie doktorce, że bardziej mnie kochać nie może. Na bogów, przecież przestawił się dla mnie na Ewę!
Nie o to chodzi.
Przecież nadal zasypiam w jego ramionach, a on całuje mnie w czubek głowy.
Tylko tak sobie myślę... W sumie po co? Tak jest dobrze, bardzo nawet. Ostatnio przyznałam mu w końcu racje - nie będziemy sie kochać bardziej ze względu na obrączkę. Nie potrzebujemy papieru by być siebie pewnym. Z resztą w sumie to ja naprawdę jestem młoda. Poczułam to dobitnie między tymi wszystkimi ojcami i matkami dzieci w moim wieku w Wiedniu.

W przyszłym roku dwa wesela. Nie mogę się doczekać. Będzie cudownie widzieć dwie takie pary.

Ale... Hm. Zmienia się w głowie.
Mam wrażenie, że to jednak przez Mój Wielki Projekt, który zaczęłam i mam zamiar dociągnąć do końca. Tak bardzo absorbuje moją uwagę na przemian z pracą, że przestałam analizować.

I w sumie choć nienawidzę się za moje myśli,
to piwo w barze uświadomiło mi zmianę nastawienia i uwolniło od zmartwień. Przyniosło zrozumienie tego, co od dawna próbował mi w bardzo delikatny sposób przekazać.

Głaszcze mnie po łydce i ten dotyk jest tak samo cudowny jak niemal 4 lata temu.

Starzenie się jest super !