pain, terrible pain
Dodano: 30 STYCZNIA 2014
3.
3.
Ból. Jeden, wielki, pierdolony ból.
To stało się tak nagle. Nie wiedziała jakim prawem to znów wróciło.
Przecież już zapomniała, pogodziła się, żyła normalnie.
Tak na prawdę chyba nigdy normalnie już nie będzie.
A kiedy myślę o tym wszystkim jak byłoby teraz poza myślami samobójczymi nic nie przychodzi mi na myśl.
Teraz zostały te wspomnienia i łzy..
Ze łzami w oczach mówił, że miłość jest ich nadzieją.
Mogłabym prosić o szczęście? Odrobinę, na prawdę nie potrzebuję go wielę.
Byliśmy kurwa tlenem dla siebie na zawsze.
Umieram, nie potrafię inaczej określić stanu, w którym teraz się znajduję.
give me love, please !
