`tu gdzie wolny jest wybór i trudno o decyzje,
trudno zachować dystans i precyzję.
trudno wybrać szlak, bo definicję 
określają różnie, każdego z nas to przykre.'

                                  diox/the returners.

a co jeśli ,

jeśli tak naprawdę wolę być sama?

radziłam sobie przez pół roku

bez faceta u boku.

były wzloty i upadki,

ale jednak utrzymałam się na powierzchni.

'praktycznie prawie' bez niczyjej pomocy.

/podziękowania dla tej z łączki za wiare we mnie
i mojej kochanej J. :*/ 

co z tego ze może miałam szansę ?

coś nowego, z kimś kogo nie podejrzewałabym

nigdy ,że mógłby nawet przez sekundę chcieć.

nie chodzi nawet o tą osobę ale chociażby sam fakt propozycji.

ale nie, nie nadaję się do tego.

chyba jeszcze nie.

zeby się rozmyślić za miesiąc czy dwa

i zburzyć komuś starannie ułożoną układankę?

zniszczyć pole nadzieji i szczęścia?

nie. tego nie chce. 

od dłuższego czasu brakuje mi constasu.

rozdarcie pomiędzy tym co zrobić i co było by najlepsze.

ale nie stały związek.

może przelotne spotkania ,z kims kto

nie chce sie wiązac i zobowiązywać do czegokolwiek.

mimo wszystko chcę tej zwykłej bliskości (chyba jak każdy)

i oczekuje tego od drugiej osoby, nawet Ja.

i chyba tego mi najbardziej brakuje.

i nie chodzi tu o seks. bo tą przyjemność 

łączenia się dwóch osób w jedność już

dawno wykasowałam z obecnego bytu.

złykła pierdolona bliskośc, czułość drugiej osoby.

a przedewszystkim jak narazie NADAL chcę być WOLNA.