Cóż, w poprzednim poście dostałam komentarze i w sumie odniosę się do nich. Krótko mówiąc może faktycznie lepiej robić coś dla kogoś bezinteresownie, ale kiedy ktoś Cię rani to jakim cudem jeszcze jest w stanie spojrzeć sobie w lustro? Jak taka osoba co ciągle patrzyła na opinie ludzi nagle zaczęła to olewać? Jak można być tak żałosnym? No ja pie****e. Mam dość panującej obecnie sytuacji. Całe ku*wa życie miałam pod górkę, DOSŁOWNIE CAŁE i wciąż nic na lepsze się nie zmieniło! Zostałam sama ze wszystkim na głowie! I co ja mam zrobić... A co jest najgorsze? Że ta osoba nie ma żadnych wyrzutów sumienia i wcale jej nie zależało nigdy na mnie i moim dobru. Jak tak można robić?! Nawet nie mogę na nikogo liczyć nawet w nocy! Czuje się beznadziejnie, straciłam sens życia.. nie zamierzam jeszcze umierać, nie mam do tego odwagi i nigdy mieć nie będę nawet jak jakimś cudem dożyje starości w co wątpię bo kurde nie wiadomo co się może zdarzyć a już zaczyna się robić gorąco że tak powiem.

Jak można zachować się jak świnia? No innego określenia dać nie mogłam no po prostu świnia. 

Mam dość. 

Wyżalam sie publicznie, może nie powinnam ale nosi mnie już tak długo i nie daje rady... 

To juz za dużo...