W poprzednim poście chciałam poprawki zmienić ale photoblog odmówił posłuszństwa więc nowe zdjęcie wstawiam. Parasolki w Niemczech. Znów poczułam się gorzej, dlatego jestem zmuszona odciąć się od internetu na jakiś czas, choć wiem, że będzie nieco dla mnie ciężko... ale wszystko mnie dobija i chyba potrzebuję takiego wyciszenia, które praktykowałam już w przeszłości... Tu nie ma przyszłości tyle wiem. Jest coraz gorzej, inflacja wszystko zżera, boję się co będzie potem. Nigdy nie mogłam spełnić marzeń, których na prawdę pragnę takich jak pójście na koncerty swoich ulubionych zespołów ... nigdy nie doświadczyłam tego i zapewne nigdy już nie doświadczę, co mnie cholernie boli kiedy patrzę na osoby, które się świetnie bawią a ja nigdy nie mogłam sobie na taką rozrywkę pozwolić. Nigdy się to nie stanie... do końca życia w tym badziewnym kraju bez nadziei na lepsze jutro. Chcę się cieszyć życiem a nie mogę, bo wszystko czego pragnę jest tak daleko ode mnie... wszystko to mnie tak boli... czuje się taka słaba, pękło coś we mnie, nie czuję się nawet bezpiecznie... jestem przerażona ... w środku krzyczę z bólu...Czuję się jakbym dostała w twarz poraz kolejny, jakby obrzucano mnie dalej błotem. Co ja takiego zrobiłam, że zostałam skazana na taki los? Wiem, że nie jestem jedyna która jest w takiej sytuacji i że wiele jest takich osób. Nie mogę wyżalić się nawet mojej przyjaciółce, dlatego uznałam, że wole to powiedzieć gdziekolwiek byle odczuć jaką kolwiek ulgę ale to nie wypaliło, nie odczułam jej. To wszystko to jedna wielka kpina... Wyżalanie się jest moją wadą, ale trzymanie wszystkiego w sobie sprawia, że później następuje wybuch emocji i od wczoraj mam wybuchy emocji... Niektórzy nie rozumieją, że nie każdy może tak łatwo coś zmienić, nie każdy rozumie, że to wymaga czasu a kiedy się na coś długo czeka to już nie chce się czekać bo to trwa w nieskończoność. I tak miałam się odciąć ale całkowicie się nie mogę bo jednak jak mam jakąś wiadomość dostać czy telefon to internet potrzebny jednak i do sprawdzania paczek bo jeszcze czekam na dwie, ale ograniczenie wydaje się być najrozsądniejszym wyjściem...