#3 - Siostrzana miłość

Większość sióstr za sobą, podobno, nie przepada. Kłócą się bez przerwy o byle co. To kolejny dowód na to, że któreś z rodziców zdradziło. Nie mogę być jej siostrą. Jest ładniejsza, sympatyczniejsza, lubiana, kochana, zabawna. Po prostu takie chodzące cudo. A ja? (śmiech)

To zdjęcie wyżej przedstawia moją uśmiechniętą siostrę. Pozwoliła zrobić sobie sesję, a to jej znienawidzone zdjęcie. Dla mnie ładne. Lubię, gdy się uśmiecha.

Trudno jest mi się przyzwyczaić do Twojego nowego koloru włosów, siostro. Zawsze byłaś naturalną blondynką. Nic mi nie mówiłaś, że się przefarbujesz. Przepraszam, że wtedy wyszłam na Ciebie z tym wiadrem. Naprawdę myślałam, że to ktoś obcy. Włamywacz jakiś czy coś. Dobrze, że nie dostałaś. Wyczułaś, że się zbliżam. Głupia, skrzypiąca podłoga. Jak podłoga może być głupia? Może być, w sumie, mądra, jeśli się ją porówna ze mną (zamulona filozofia z bolesną prawdą)

Co do sprawy Dawida, to wszystko stoi w miejscu. Boję się. Nie wiem czy się z tego nie wycofam. Chociaż bardzo chcę się nie wycofywać, ale tak naprawdę chcę się wycofać, ale jednak nie. (zamuł)

Siostra ma fazę na bierki. Chcę ze mną zagrać po raz siódmy dzisiaj. Dobrze, Olu. Już do Ciebie idę.