mniejszy albo większy sentyment będzie zawsze. do tego małego wirtualnego miejsca. tyle wspomnień, tych gorszych i lepszych.

wieczne szukanie szczęścia, pogoń za samą sobą.

setki dni, miliony sekund. przeżytych w pełni oraz tych, które pozostały jedynie w marzeniach.

odnalezienie drogi, myśli, tej prawdy właściciej. tyle lat, błędnych poszukiwań. <spełnienieuczuć>

przede wszystkim ogromny strach, tysiące słów wbitych w siebie nawzajem, niezliczona ilość łez, bezradność.

wszystko aby dotrzeć do miejsca, w którym jesteśmy.

nigdy nie czułam tyle sprzecznych uczuć. ten rok wydaje sie być najważniejszym.

poprzedni nie dawał za wygraną, chciał zniszczyć wszystko na czym zależało oraz chorobą.

pokonałam to, Ty również. podobno jesteśmy silniejsi, lepsi. 

ta sama rutyna, miłości więcej, więcej strachu i nerwów.

mała łza w oku na myśl o tym, że wszytko mogło by się potoczyć inaczej. dobrze, że jestem tu gdzie jestem..

wygrana z chorobą zmienia całkowicie myślenie,

zmienia priorytety, zmienia osobę.

Ty i Ty, nigdy się o tym nie dowiesz.

 a to wszystko to tylko złudzenia, niezwykle wyraźne, będące zawsze obok, zawsze krok przede mną.