Painful Truth

Painful Truth

Przekraczam ciemne uliczki . Wokół wszędzie panuje mrok. Jedyne co daje światło to padające promienie od latarni, jednak i tak nie wiele to daje, dookoła mnie jest mgła. 

Słyszę jakieś kroki...mój oddech przyspiesza..serce bije o milion uderzeń szybciej...nagle czuje mocne szarpnięcie i kilka zadawanych mi ciosów nożem. Czułam okropny ból..

 Obudziłam się z krzykiem zalana potem. Jak co dzień od czterech lat mam takie sny. Nie mam pojęcia co one mogą oznaczać, ale każdy przeżywam jakby wszystko wydarzyło się naprawdę. 
 W sumie to wszystko miało miejsce. 
 Dokładnie cztery lata temu zginął mój chłopak, a dokładniej został zamordowany. Od tego czasu nie mogę się pozbierać. Co prawda nie płaczę już tak dużo jak wtedy ,ale i tak przezywam to. Oboje byliśmy parą idealną. Parą z której każdy mógł brać przykład. Nie kłóciliśmy się , na każdym kroku okazywaliśmy sobie miłość. Jedno dbało o drugie i nie pozwalało, na poczucie zazdrości. Mieliśmy być razem już do końca życia, jednak nie sądziłam ,że ten koniec tak szybko nadejdzie. 
 Od tego czasu mam koszmary. 
 Usiadłam przy stoliczku i przyglądałam się wiszącemu na ścianie lustrze. 
 Ta dziewczyna o kruczoczarnych włosach i kasztanowych oczach, w których zawsze świeciły iskierki, iskierki pełne nadziei na lepsze jutro-zniknęła. 
 Zdenerwowana chwyciłam kurtkę i wyszłam z domu. 

_________________________________________________________________________________________

Przepraszam za jakość i za krótkie opowiadanie. Następne postaram dodać dłuższe. 
A części ,przepraszam ale będą żadko ;(