Zdjęcie stare.. przedostatnia ławka pod oknem w sali od plastyki, w sp15. Jestem ciekawa, czy to tam jeszcze jest.

Trudno jest, nie powiem, że nie. Tęsknię strasznie. Ale nie, nie za tym teraźniejszym Tobą, nie. Za dawnym, bardzo dawnym i już zapomnianym, ale nie przeze mnie Tobą. Niedługo ma być trzy lata.. Od wtedy pokazałeś mi świat w innych barwach. Ta nasza szczenięcka miłość - jak Ty to mówisz. Byłam szczęśliwa, pomimo, że tak to się potoczyło.. Jesteś dla mnie kimś bardzo ważnym. Nie potrafiłabym sobie wyobrazić życia, bez Ciebie ;c. Jednak, pomimo to, ta przyjaźń .. Sam wiesz.. ;c Wiem, nie było łatwo, wkońcu to ze mną. I wiem, że nie raz miałeś mnie dość. Jednak wytrzymałeś. Dziękuję . Fakt, faktem, to nie wystarczy. Ale pamiętaj, mnie masz zawsze.

Powiedz jak Ty to zrobiłeś?

Jak tak po prostu zapomniałeś?

Jak zapomniałeś o Wiśle, o tym pod pałacem, o kabatach?

JAK!?

, bo ja jakoś nie mogę..

Nie usunęła jego zdjęć, nie potrafiła..

Nie potrafiła zapomnieć o tych wszystkich chwilach,

spędzonych razem, tylko we dwoje..

Nadal go kochała..

Zrób coś dla mnie.

Zatęsknij za mną i dojdź do wniosku,

że beze mnie jest Ci źle.

Better?