"Powieki ciążyły jej jak nigdy, kurz osiadły na rzęsach nie pozwalał
jej mrugać, czuła się jak zużyta, porcelanowa lalka, która
tak po prostu znudziła się już dziecku i została wyniesiona
na strych, gdzie teraz jej przyjaciółmi są tylko przelotne
gołębie. Chciała ukryć się w ich podbite ciepłem skrzydła
i już nigdy nie wrócić do miejsc, których tak bardzo się bała.
Jak straszna mogła być noc, kiedy nie słyszało się nic,
prócz szaleńczego bicia serca?"
"A mógłbyś dać mi tuli-pana ?
Nie zwykłego kwiatka zerwanego na pobliskim klombie,
Chce człowieka, który przytuli mnie do siebie i nigdy nie puści, to też mógłbyś mi dać?"
Użytkownik xxczekoladowaaxx
wyłączył komentowanie na swoim fotoblogu.