Inny weekend. Nieplanowana podróż, dużo niespodzianek, mało snu i sporo whisky

rozczarowanie minionego okresu jakoś umknęły mi bokiem

dobrze było ponownie zobaczyć pewne twarze. Nawet twarz Mariusza.

zaskakujące jak dłuższa zmiana otoczenia pozwala na rozwianie wielu dylematów.

Siedząc ze szklanką whisky przy oknie widzisz wyraźniej ile wprowadziłeś niepotrzebnego zamieszania

ile złych nawyków przejąłeś

ilu nieodpowiednich słów użyłeś

widzisz też wyraźnie, że są osoby, którym sporo niemiłych słów się należy,

a z jakiegoś względu nie otrzymały ich ciosem sierpowym w gęby

ale niebawem, niebawem...

zupa chaosu straciła termin ważności i smakuje dużo lepiej

nowe, ciekawe kontakty były jak reanimacja po tym, jak ktoś odciął mi dostęp do tlenu.

taki zastrzyk świeżej krwi znacznie podnosi zdolność do właściwej oceny swojego otoczenia

a zmiana powinna nadejść już dawno temu, ale nie byłem w stanie tego dostrzec.

czuję się jakbym znowu przebył koncert Sabatonu... mieszanka euforii i zmęczenia.

ciężko mi określić, czy mam, jak w piosence Roguckiego, "przyznać, że w sumie się żyje cudnie i przestać wyć"

czy raczej zwinąc się jak pancernik i być jak moja komórka- nieosiągalny dla wszystkich.

jak do tej pory dorosłość- do takiego wniosku dochodzę- od młodzieńczej wścieklizny różni się

tylko większą odpowiedzialnością, za zwielokrotnione obowiązki. Ale ma też jasne strony.

Tylko każdy musi je dostrzec na własną rękę.

najlepszy opis mojego stanu obecnego

http://www.youtube.com/watch?v=G133kjKy91U