siemanderko !

hmmm .. chciałam wam coś pokazać.. taki tam moj tekścioor ; pp . piszcie czy dobryy :D

  no to czytajciee ; P 

  nieszczęśliwie zakochana stała wtedy pod klatką , patrzyła na niego a on do niej "siema małolato" . każde jego słowo bolało niczym cierń, nie mogła tego znieść, że była tylko jak cień . ona - ambitna dziewczyna, która potrafiła kochać . on - przed kolegami chciał tylko zaszpanować , tym , że mogł mieć każdą na swoje skinienie , lecz wtedy jeszcze nie wiedział co znaczy cierpienie . ale gdy tylko prawdziwie sie w niej zakochał . dopiero wtedy zobaczył ten strach w swoich oczach. strach przed tym że kiedyś może ją starcić, że teraz to ona może się nim pobawić , tak jak kiedyś zrobił to on , kiedy jej zadał potworny cios. cios, który bolał, tak bardzo mocno, że nie raz potrafia płakac calą nocą , całym dniem i tak przez pól roku, póki on wreszcie nie zwrócił na nią wzroku. teraz za pozno - już się z niego wyleczyła , nie chce być chora tak bardzo się męczyła . on teraz kocha ona w głębi serca też , lecz ma już dosyć tych słonych łez. trudnoo... on musi zapomnieć . da sobie radę, to nie jest żaden cieć , by płakac po nocy tak, jak ta głupia, naiwna dziewczyna ..

powiedz mi, jak dalej żyć? co zrobić, by szczęśliwą być? by to wszystko, stało się łatwe, by rozwiązać tę głupią zagadkę?!