Od rodziców...

Panie Boże dziękujemy Ci z całego serca za łaskę bycia rodzicami Wiktorka. Za to, że odmienił nasze życie, abyśmy byli bliżej Ciebie. Za to, że przez swoją chorobę i cierpienie zmieniał ludzi, że swoim króciutkim życiem pokazywał co jest w nim najważniejsze.

Wiktorku aniołku nasz kochany, Tobie dziękujemy, że dałeś nam tyle szczęścia i radości, cierpliwości i wytrwałości i ogromnej miłości, której słowami nie jesteśmy w stanie opisać. Wierzymy, że teraz Ty będziesz się nami opiekował. Bądź Tam u Pana Boga szczęśliwy wśród aniołków, nasz kochany syneczku, a jak przyjdzie nasz czas spotkamy się i znów będziemy razem.

Dziękujemy wszystkim ludziom, którzy byli z Wiktorkiem w trakcie jego życia i wspierali nas w trudnych chwilach.

Przede wszystkim całej rodzinie za to, że traktowali go najlepiej jak można było, że był szczęśliwy i radosny dzięki Wam.

Naszym przyjaciołom ze Stowarzyszenia Chorych na Mukopolisacharydozę i Choroby Rzadkie za pomoc w oswojeniu się z chorobą dziecka, za wsparcie psychiczne i finansowe, za zrozumienie i traktowanie Wiktorka i nas jak swojej rodziny. Dzięki Wam miał rodziców, którzy go akceptowali i byli w stanie normalnie funkcjonować.

Wszystkim lekarzom i pielęgniarkom, których Wiktorek traktował jak ciocie i wujków dziękujemy za tą przeszło dwu i pół letnią opiekę medyczną.

Dzięujemy wszystkim ludziom dobrej woli, znanym nam i nieznanym, którzy czuli się z naszym synkiem związani i pomagali nam w każdy możliwy sposób.

Dziękujemy wszystkim, którzy byli na pogrzebie naszego syneczka i modlili się wspólnie z nami.

Jesteśmy Wam wszystkim za to co dla niego i dla nas zrobiliście ogromnie wdzięczni i liczymy, że Wiktorek zostanie na zawsze w waszych sercach i pamięci...