"Więc dalej idź mój zagubiony książę.
Szukaj szczęścia ja wiem, 
że odnajdziesz je(...)
bo nie jesteś sam i nie jesteś zły"

W życiu człowieka pojawia się moment, kiedy monotonność za bardzo mu ciąży. Wtedy wystarczy najmniejszy impuls by zmienił swoje zachowanie. Zaczyna się zabawa i niecodzienność. Zaczyna się brak kontroli nad życiem. Dzień jest spiralą. Tracisz poczucie czasu i sensu rzeczy zwykle dla ciebie ważnych. Przecież.... bawisz się dobrze.
Ale nagle dowiadujesz się, że musisz podjąć decyzję. Wiesz co musisz wybrać. Nauczyłeś się już na swoich błędach. Ale jest ci zbyt dobrze. Udajesz, że przeszłości nie było... i wybierasz inaczej mając cichą nadzieję, że będzie dobrze. Ale nie jest...

Przepraszam. Na prawdę nie chciałam tego robić. Broniłam się. Ale twoje jedno "nie będzie tak samo" uspokoiło mnie. Myliliśmy się oboje....

Ale chciałam być szczęśliwa. Czułam, że spełniam swoje skryte marzenia. Myliłam się?

Chyba tak, bo historia się powtórzyła. I skończy tak jak wtedy. 
Widać tak musi być. Nawet jeśli chce udawać, życie sprawia, że moje wady wychodzą. Nie jestem dobra... jestem pozbawiona uczuć. Potrafię tylko niszczyć.

Przepraszam Z. znowu....cię.....zdradziłam....tak....jak wtedy....