dziś jest tym jutrem, którego nie chciałam wczoraj.

19 lat - matko jak ten czas leci szybko. szkoda, że niczego nie zmienia. jak już wspomniałam kiedyś tam, stabilizacja.. i monotonia. dom-praktyki-dom, czasami się zdarzą, po praktykach ewentualnie, jakieś zakupy. humor też sie nie zmienia. źle nie jest, ale tak jakbym chciała też. chyba jestem zbyt wymagającym człowiekiem.. ogółem praktyki na plus (6godzin dziennie - od 8 do 14 ; d), kto by pomyślał, że mi one tak przypasują. mały problem to taki, że nadal chodzę niewyspana. ha mnie sie nie dogodzi. w sobote wesele i teraz to mi sie odechciało iść. niezdecydowany człowiek też chyba ze mnie, nie wiem czego chcę.. może wezmę sie za te książki nieprzeczytane na mojej półce, które leżą od niewiadomo kiedy?