z zycia...

Dawno,dawno temu w malej miejscowosci urodzila sie dziewczynka.Byla bardzo brzydka ale rodzice i cala rodzina bardzo ja kochali bo Ona dawala sie kochac.Byla bardzo slodkim i wdziecznym dzieckiem wszyscy nazywali ja Asia pomimo ze miala innaczej naimie.w wieku osmiu miesiecy umiala juz chodzic majac szesc lat umiala plynnie czytac i pisac.byla bardzo bystra i rozgarnieta.A przedewszystkim miala bardzo dobre serduszko.Mozna powiedziec ze jej dzieciństwo bylo udane ale jednak i nawet nad nia zawisly czarne chmury.Jej tata bardzo ja kochal ale byl chorobliwie zazdrosny o jej mame i z tego powodu w domu byly wieczne awantury.Mala Asia bardzo cierpiala jak tata wracal do domu podpity i robil mamie awantury z byle jakiego powodu,ale zawsze Jej bronila i zawsze stawala pomiedzy nimi.A potem siadala w kaciku i bardzo plakala.Czesto po takich awanturach rozmawiala z gwiazdami patrzac przez okno...do tej pory to robi...Jej wielka odsocznia od tego wszystkiego byla jej Babcia .Najukochańsza dla niej osoba.Babcia miala domek,taki typowy z rysunkow dzieciecych. Dwa okienka,drzwi i dach z kominem.No i oczwiscie miala kury,kroliczki,krowe i swinke.Asia uwielbiala spedzac czas w tym domu. Pomagala Babci przy calym gospodarstwie.Sluchala opowiesci Dziadka z wojny spala z nimi w jedny lozku .to bylo takie ogromne lozko z pierzynami i wielkimi poduszkami a posciel pachniala krochmalem.Pr<zepyszne byly sniadania.Kakao i pajda wiejskiego chleba z maslem.Obiady tez byly przepyszne.Takie prote normalne a smakowaly najlepiej na swiecie.Zapomnialam wspomniec o ogrodku.Najpiekniejszy jaki widzialam do tej pory.Byly tam wszystkie kwiaty jakie tylko mozna miec .Przechodnie zaczymywali sie zeby je podziwiac.A to dlatego ze Babcia bardzo kochala kwiaty,tak samo jak Asie.Ona tez byla dla Niej Kwiatem...