II rozdział [brak tytułu]
Chłopak chciał się dowiedzieć co się stało, lecz ona nic mu nie odpowiedziała. Nie
uważała za stosowne ujawniać problemy komuś kogo nie znała. Wstała z ławki, oddała chusteczki i bąknęła cicho "dzięki". Już chciała odejść, gdy nagle chwycił ją za rekę. Wyrywała się z całej siły pomijając napływający ból w prawej ręce. Nie miała pojęcia co on chce jej zrobić. Po niedługim czasie całkiem się poddała, było jej obojetne co się z nią stanie. Łzy leciały z oczu dziewczyny, a młody mężczyzna przerażony tym widokiem zaczął się tłumaczyć. Nie zamierzał jej zrobić krzywdy. Po krótkim wywodzie na ten temat, miała dziwne przeczucie, że mogłaby mu zaufać. Po chwili przytulił ją, a ona się nie opierała, wręcz przylgnęła do niego. Tak dawno jej nikt nie przytulał. Gdy mama była jeszcze z nimi, codziennie przychodziła do niej przed zaśnięciem i całowała na dobranoc. A jak miała zły sen zawsze mogła liczyć na to, że matka ją mocno obejmie i powie, żeby się już nie bała bo jest przy niej.
Kiedy się już trochę uspokoiła, spłonęła rumieńcem. Uswiadomiła sobie bowiem, że przytulała się z zupełnie nieznanym jej chłopakiem.
Zawsze stroniła od wszelkich kontaktów fizycznych. Było to dla niej zbyt niezręczne. 
Chłopak przedstawił się jako Adrian i powiedział, że ma 17 lat. Był o 2 lata starszy od Susie. Po dokładnym przyglądnięciu się mu stwierdziła, że jest bardzo przystojnym blondynem z opadającymi na niebieskie oczy włosami. Trochę posmutniała na myśl, że pewnie się już więcej nie spotkają. Adrian jakby umiał czytać jej w myślach zaproponował spotkanie w tym samym miejscu. Byli umówieni na godz. 14.
Wprawdzie dziewczyna nie miała bladego pojęcia jak się wymknie z domu, lecz już wiedziała, że musi się z nim spotkać ponownie.

No to ten podobał się Wam rozdział II ? ; )