Opowiadanie cz.1

Siemson, siemson ; >
Przepraszam, że nie dodałam wczoraj żadnego opowiadania. Niestety dostałam szlaban... No... I mam przewalone jednym słowem. Będę wpadać, jeśli mi się uda, ale nic nie obiecuję.  Pozdro ; ]

Opowiadanie cz.1

Były wakacje. Nawet całkiem udane wakacje. Codziennie wychodziłam z moimi koleżankami na różne spacery. Oczywiście na większość z nich chodziłam z większą niechęcią, gdyż nie należę do większości dziewczyn, których kręcą jedynie chłopcy, zakupy, makijaże itd...
Dziś akurat miałam wyjść z Mileną na skatepark. W końcu coś dla mnie! pomyślałam uradowana i pobiegłam do kuchni na śniadanie.
Po niewielkim posiłku pomknęłam do pokoju, ubrałam się, zabrałam moją ulubioną deskorolkę i wybiegłam z domu, oznajmiając mamie, że wrócę wieczorem. Jeżeli wrócę trzeźwa, dodałam w myślach.
Z Mileną zazwyczaj można było się zabawić. Była w tym samym wieku co ja, tylko była o wiele ładniejsza. Wysoka siedemnastolatka o kasztanowych włosach, sięgających do ramion, zazwyczaj związanych w niesforny kok. Niebieskie duże oczy, lekko czekoladowa cera i szczupłe ciało. Była piękna jednym słowem. A ja? Ja, jako niska osiemnastka z większymi krągłościami od niej, zielonymi oczami i bladej cerze.
Nie byłam zakompleksiona, ale nie lubiłam swojego wyglądu, więc wpadłam na pomysł by się trochę zmienić. Końcówki (co u fryzjerki oznaczało jakieś 13 cm. włosów) były pomalowane na niebiesko, co dawało całkiem fajny efekt z moimi czarnymi włosami, sięgającymi do pasa.
Tym razem, zanim wyszłam, związałam je w kucyk, by nie przeszkadzały mi w jeździe na deskorolce.
Po niecałej godzinie już śmigałam wraz z Mileną na skateparku. Ja na desce, a ona na rolkach. Tak jak zawsze.
Przez połowę dnia bawiłyśmy się świetnie zaliczają kolejne gleby i upijając małe łyki piwa za rampami.
Niestety, skończyło to się dość szybko.
Gdy reszta koleżanek wracały z zakupów z wielkimi torbami zobaczyły mnie na rampie, były wkurzona. Nie przez to, że przyszłam tu z Mileną, tylko przez to, że odwołałam nasze spotkanie.
- Odwalcie się, ok?!- wrzasnęłam w pewnym momencie.- Mam o wiele lepsze zajęcia niż łażenie w to i z powrotem po tych samych sklepach! Serio jesteście aż tak głupie? Nie widzicie, że w dupie mam te wasze codzienne spacerki?!
Nie zastanawiałam się długo, a szkoda. Były w szoku. Nawet Milena. Boże, co ja narobiłam?! Właśnie straciłam moje najlepsze koleżanki. Można by powiedzieć, że były moimi przyjaciółkami. No właśnie, były.
Zanim cokolwiek powiedziały ze wstydem chwyciłam do połowy wypitą puszkę piwa i poszłam w stronę domu.
Cudnie, po prostu cudnie.
Straciłam je. To było pewne. Od kiedy tak działa na mnie piwo?
Było mi głupio. I byłam wściekła na samą siebie, za to co zrobiłam. Przez trzy lata posłusznie chodziłam z nimi na te spacery, by nie sprawić im przykrości, a teraz? Teraz to już nie miało najmniejszego znaczenia.
Gdy wróciłam do domu od razu zamknęłam się w swoim pokoju. No to mam przejebane...
Weszłam szybko na gg i facebook'a. One już tam były. Zanim zdążyłam przestawić tryb na "niewidoczny" dostałam wiadomość od Majki.
`Cześć. Słuchaj. Albo czytaj, jak tam wolisz. Wiem, że głupio robiłyśmy nie pytając się o to czy w ogóle chciałabyś z nami chodzić do centrum. Sorrki. Ale na prawdę nie chcemy CIĘ stracić. Spotkajmy się wszystkie jutro o 13 na skateparku, ok?
Łał. Nie wiedziałam, że aż tak się przejmą.
`Jasne.- odpisałam szybko.
Do 24:30 gadałam z każdą po kolei czytając o tym jak to im przykro i w ogóle. Nawet zrobiło mi się ich żal.
Po tym byłam strasznie zmęczona. Nieźle się bawiłam na skateparku i zasnęłam z wielką nadzieją, że jeszcze nie raz to powtórzymy.

CDN.