16.

już nie radzę sobie z życiem.

czasami myślę, że moje pojebane życie to tylko straszny sen, z którego niedługo się obudzę.

wystarczył jeden dotyk a już wiedziałam co to miłość.

frajer frajerem pozostanie, pamiętaj.

przepraszam, że ostatnio mam jakoś wszystko w dupie. po prostu tak mi łatwiej żyć.

nie umiem zapanować nad emocjami kiedy jesteś gdzieś w pobliżu.

kiedyś te wszystkie smutne dni obrócimy w dobry żart.

pamiętam nasze pierwsze spotkanie spojrzeniami, pierwszy dotyk dłoni, pierwszy pocałunek. pamiętam wszystko i jak mam to wyrzucić z pamięci ?

trzyma mnie przy życiu wuchta zajebistych wspomnień.

najtrudniej jest zapomnieć o kimś, kogo widzi się codziennie.

co z tego, że kochasz ? on ma to zwyczajnie w dupie.

i kolejny wieczór mieszam uczucia z wódką.

czasami tęsknimy za czymś czego już nie ma.

nie jesteś wart moich przeszklonych oczu.

czuję cholerny ból ale w sumie się cieszę. jedynie ból przypomina mi o tym, że byłeś.

wystraczyło Jego jedno spojrzenie aby wszystko wróciło dwa razy mocniej.

Ty i ja, natychmiast.

prawda boli, szczerość rani, kłamstwo uzależnia.

to nie kilometry dzielą ludzi ale obojętność.

nigdy nie wmawiaj sobie, że nie dasz rady.

witam w moim świecie gdzie złamane serce jest częstsze niż wschody słońca.

Twoje imię słyszę wszędzie dookoła.

kiedy spotkaliśmy się po razy pierwszy nie wiedziałam, że będziesz dla mnie taki ważny.

to nie tak, że już Cię nie kocham. po prostu znudziło mi się czekanie na Ciebie i na to aż dorośniesz.

Ty pewnie nie przejmujesz się tym co było, nie żyjesz wspomnieniami. a ja ? ja żyję tymi wspomnieniami. nie potrafię inaczej.

pamiętam te słowa, które zabolały mnie tak strasznie. co czułam ? nie pytaj, nieważne.

jak szczęście wygląda ? dawno zapomniałam.

nie potrafię już normalnie funkcjonować a to wszystko przez Ciebie.

wracam myślami, nie mogę znieść ciszy.