Był dla mnie cholernie ważny. Bynajmniej do tej pory. Spotykaliśmy się, ale nigdy nie byliśmy parą. Nie chciał tego. Każdy uważał, że się mną bawi, ale ja w to nie wierzyłam. Okazało się, że ma dziewczynę. Straciliśmy kontakt. Zupełnie. Długo się nie widzieliśmy. Zdążyłam zmienić kolor włosów, styl, zrobiłam kolczyk w wardze, o którym zawsze marzyłam. Pewnego razu spotkałam go w parku. Stał z grupką kolegów. Szłam w ich stronę, aby usiąść na ławce. Zobaczył mnie. Mimowolnie się uśmiechnął. Patrzył na mnie pożądającym wzrokiem. W pewnym momencie, kiedy byłam już bardzo blisko nich, złapał mnie za rękę i przyciągnął do siebie. Czułam zapach jego słodkich perfum, który unosił się w powietrzu, nadając tej chwili charakterystyczny aromat słodkości. Nie wiedziałam jak się zachować. Zmieszanie zastąpiło chwilowe szczęście, które czułam, wyobrażając sobie tą scenę codziennie, gdy kładłam się spać. Nie dałam tego po sobie poznać On przeniósł ręce na moje biodra i z aroganckim uśmiechem wykrztusił " Wyrobiłaś się, maleńka. Wiesz, że tęskniłem ? " Uśmiechnęłam się szeroko. Wyglądałam jak wariatka, która zaraz się rozpłynie i z wrażenia zacznie całować wszystkich wokół. Przysunęłam się do niego bliżej, złapałam za spód jego koszulki i przygryzłam dolną wargę. To lubił najbardziej. Wyglądałam wtedy naprawdę bardzo ponętnie. Pozwoliłam mu ten ostatni raz pocałować mnie w szyję, a potem, gdy skończył, wspięłam się na palcach. Myślał, że zaraz go pocałuję i wykrzyczę jak bardzo go kocham. Jakież było jego zdziwienie, gdy zamiast tego, z moich ust wydobyły się słowa " zbyt długo czekałam, kochanie. zmieniłam się dla siebie, nie dla Ciebie, teraz spieprzaj, bo nie chcę Cię znać " a tłum jego kolegów zaczął się głośno śmiać.