Stan.

Mój teraźniejszy stan jest nie do opisania.

Ta pustka ten smutek i brak kogokolwiek przy mnie.

Nikt nie potrafi zrozumieć co przechodzę każdy mówi " Żyj dalej baw się z nami".

To nie jest takie proste maja taki bagaż takie wspomnienia.

Najlepiej  żebym została w domu wzięła kilka opakowań tabletek popić winem i odejść już na zawsze.

Tak to ten moment. 

Ale ehh nie  mogę..

Niestety.

Okno jest zamknięte na śmierć...

Chciałabym być w innym miejscu bliżej Ciebie.

Dlaczego obrałam taką drogę.

Mam nadzieje że się jeszcze spotkamy.

Rok 2011 był bardzo dziwnym i nie ogarniętym rokiem.

Kolejny będzie jeszcze gorszy wiem to czuję ...

Powinnam być wdzięczna tym którzy zostali przymnie ale nie umiem.

Nie umiem już z nikim rozmawiać.

To takie trudne. 

Nie wiem czemu tak jest.

Taka pustka na przemian z przypływem wspomnień i różnych emocji ...

To takie dziwne jest..

Myśli samobójcze zawsze są przy mnie zwłaszcza teraz....