Moje kochaniutkie skarby

Szczęśliwi ludzie nigdy nie są
zazdrośni i złośliwi.
Wdzięczni są za każdy dar,
za każde dobre słowo.
Za okazaną dobroć,
przyjaźń czy miłość.
Mało wymagają
by być szczęśliwymi.
Więcej dają od siebie innym,
we własnym sercu znajdują raj,
w którym witają cały świat.
Szczęśliwi ludzie
każde stworzenie kochają,
ustępują we wszystkimi racji swojej nie dociekają.
Znajdują duchową przestrzeń
dla rytmu życiowego,
wolni od lęku i żądz.
Dają sobie i innym
 nową nadzieję wciąż... 

Człowiek jest szczęśliwy wtedy,
kiedy nie ugania się za szczęściem
jak za motylem,
lecz jest wdzięczny za wszystko,
co dostaje.
Jeśli poszukuje szczęścia
zbyt daleko,
to ma sytuację podobną jak z okularami.
Nie widzi ich,
a ma je przecież na nosie.
Tak blisko!
Jakże możemy być kiedykolwiek szczęśliwi,
jeżeli zawsze wszystkiego
oczekujemy od innych?
Bóg dał każdemu człowieku coś,
czym potrafi innych uszczęśliwić!