018.

Tylko to, że wciąż Cię kocham daję mi siłę, aby kiedyś móc Ci zaufać... 

Kilka słów i gestów zgasiło tlące się odczucie
budowanych fundamentów zaufania.

Najgorszy w związku jest brak zaufania i
brak wiary w prawdziwość uczuć ukochanej osoby.

Bo nie wystarczy kochać, żeby była miłość.
Potrzeba jeszcze zaufania, wiary, przyjaźni i poczucia bezpieczeństwa.
Przy Nim to czuję.

Zaufania nie da się odkupić dobrami tego świata,
można jedynie starać się je odbudować szczerym uczuciem.

Zaufać moższ tylko sobie i swojej wyobraźni,
nigdy nie wiesz, co za zakrętem spotkać Cię może.

Odrobina wiary i zaufania to gwarancja sukcesu.

To nie kłamstwa krzywdzą ludzi. To,
po raz kolejny zawiedzione zaufanie. 

Nie słuchając czyiś słów często tracimy zaufanie.

Nie licz ilu masz znajomych, ale ilu możesz zaufać.

Kiedy w końcu komuś zaufasz nie zdziw się kiedy Cię zawiedzie.

Zaufanie - tak trudno je zdobyć, a tak łatwo stracić.

Zaufanie jest jak ryzyko, możesz zyskać lub stracić.

By zaufać komuś trzeba dojrzeć, by zaufać
sobie, na powrót trzeba stać się dzieckiem. 

Czasem samej sobie ciężko zaufać.

zaufanie - oddanie połowę siebie, wierność - należysz cały do tej osoby

Zaufanie to suma wszystkich strachów w jednej osobie.

I cholerne zaufanie, które po długich latach ciężko zachorowało i ledwo żyje. 

(znowu) Zaufać, (znowu) otworzyć serce, a potem (znowu) być zranionym.