Melancholy.

"I pray for love,
  Every day and every night,
  I pray for love,
  And I need you by myside"

Pray 4 love.

Jestem. Oderwałam się od pochłaniającego (bez reszty ;3) zajęcia, czyli sprzątania.

Żyję - co dziwne.

Chwilowy brak celu.

W powietrzu dziwna aura... - aura miłości.

Oddycham miłością, żyję miłością, inspiruję się miłością. Pytanie: potrzebnie?

Brak czasu. Nieświadomie wynajduję nowe zajęcia nie pozwalając sobie na chwilę wytchnienia czy błogiego lenistwa.

Poniekąd to wina zbliżających się Świąt, ale ja wiem, że to nie jest jedyny powód mojego zabiegania. Skupiając się na jakiejś czynności nie mam czasu na rozmyślenia - o Nim, o Nas, o tęsknocie za wspólnymi chwilami... -to jest przyczyną. Dlaczego? Chyba wiem... bo to BOLI. Co boli? - tęsknota!

Fizycznie ciężko to zauważyć, lecz w środku, w mojej psychice dzieją się nieprawdopodobne rzeczy.

Przestałam rozmawiać z wieloma osobami, które dotychczas były częścią mojego życia.

Podejrzliwa... stałam się koszmarnie podejrzliwa! Nikomu nie umiem zaufać! Cholera! To straszne! Bardzo mi to przeszkadza...

Czemu, u licha, musiałam doświadczyć tylu 'niemiłych' rzeczy?! Wszystko to odbija się teraz na moich relacjach z ludźmi. To nie zależy ode mnie...

Ależ ja mam problemy... kurwa, Olka, zajmij się czymś ważnym np. nauką! Pomyśl o przyszłośći! Co ma być to będzie i żadne intensywne myślenie o tym co ma przyjść, co ma się wydarzyć czy zepsuć nic nie da.

Ech...?

" Baw się życiem! Nie pozwól by stało się odwrotnie! "

 

nie mam czasu napisać więcej.

W 'tym' stanie, w którym tram od kilkunastu dni życie wydaje się łatwiejsze. Narazie nie chcę tego zmieniać.

cya ;*