wiele razy się zastanawiam: "Kira, idiotko. żałujesz?" minie trochę czasu, nim sobie odpowiem. trochę wspomnień wróci. i nagle taka chwila zamulenia. żałuję czego? że mimo moich starań zakończyłam tę pierdoloną znajomość z panią I? że zdecydowałam się na to mimo, iż doskonale wiedziałam, że nie zapomnę o niej tak szybko? cóż, innego wyboru nie miałam. najlepsza przyjaciółka nie okazała się najlepszą. zawiodłam się na niej bardzo. mimo obetnic. ciepłych słów. mimo tego, co mi mówiła. o tej sytuacji mówiłam wielu osobom, którym ufam i wiem, ze nigdy by mnie nie zostawili w trudnych chwilach. i oni mówili, bym zostawiła ją w pizdu, bo nie jest mnie warta. rzeczywiście. przekonałam się. i odpowiedź na pytanie brzmi: "Nie, nie żałuję. Nie mam czego."

poza tym mam śliczną siostrę. kocham.