"Miał branie u kobiet,
w ich oczach był taki słodki.
I napewno nie był draniem,
 a jak już to nieświadomym.
Mówił, że nie ma zalet,
przez to wydawał się skromny.
Mimo że miał wielki talent,
umiał sprawiać pozory.
Tak, że gdy poznawał pannę
jej los był przesądzony.
Stał i patrzył na nią z góry"

"A Ty masz głupią dupę i mogę

tak wyliczac aż do dziecięciu." 

Spodziewałam się takiego finału, obawiałam się go. Może scenariusz trochę różni się od tego z mojej wyobraźni, ale na jedno wyszło. O ile pierwszą stratę znoszę z drwiącym uśmiechem, o tyle teraz... Co teraz? Tak, pytanie retoryczne. Nevermind, ostatnio zbyt często używam tego słowa. Coś jeszcze mnie interesuje? Pozornie nie i przy tym zostańmy.   

Głupia jestem, mam nadzieję, kurczowo się jej trzymam. Pozbaw mnie złudzeń. Dziękuję.

Ale wczoraj było dobrze, nie powiem, że nie.