The Vampire Chronicles Pt IV

Part IV
Tak bardzo chciałem otworzyć usta, mogłem to zrobić ale też jednocześnie byłem więźniem tego przeklętego zaklęcia. Oddał bym wszystko, aby wydać choćby jeden malutki pisk. W głowie tliło mi się tyle pytań bez odpowiedzi, niewiedza boli. Gdybym tylko mógł...w tym momencie spojrzał na mnie, rzekł

-Jesteśmy na miejscu.

W zasadzie nawet nie wyruszyliśmy.

-W świecie gdzie życie miesza się ze śmiercią, w świecie bram do anihilacji i bytu nie istnieje postrzeganie czasu czy też świadomość zmieniającego się otoczenie. Wszystko jest w twojej głowie, to twój umysł sprawia czy się poruszasz czy też nie.

Nawet nie próbowałem zrozumieć tego co powiedział ani tego, że odczytał moje myśli. Stałem i czekałem na kolejny jego ruch, mijały minuty, godziny, dni a ja stałem pokryty opadającymi liśćmi, kwiatami, pyłem, rosą. Wpatrywałem się ten cały czas w jego plecy. Na opadającym płaszczu widać było odbite na materiale kości. Z czasem zacząłem dostrzegać w nich znajome kształty, formy, twarze.
Agonia spowodowana monotonią bezruchu zaczęła przybierać fizycznych form w postaci skamieniałych kropel rosy, pogniłych płatków kwiatów, zmieniających się w wodę liść. Mijały kolejne miesiące, lata, dekady, półwiecza.