chcialam zaczac moja smutna opowiedz o tym jak to sie wszytko zaczelo.

jestem dziewczyna i waze 52 kg przy wzroscie 158.

Zawsze uwazalam ze jestem gruba i wszytko na to wskazywalo, koledzy w skzole przyezywali mnie "guba swinia", "grubaska".

wstawalam zawsze w nocy zeby przegladac sie w lustrze czy taka naprawde jestem. Mialam troche tłuszczku na biodrach ale nie bylo go tak duzo zeby mi sie wylewał.

ale tak to sie wlasnie zaczelo ..

Nie chcialam byc taka, moja przyjaciółka od zawsze byla chuda i jej tego strasznie zazdroscilam i powiedzialam jej kiedys ze pokóki nie bede tak chuda jak ona nigdzie z nia nie wyjde na zaden basen ani nigdzie. Zaczelam od tego czasu nosic ubrania workowate i zadreczac sie dietami i innymi srodkami na odchudzanie. Nic nie pomoglo dlatego mam zamiar od dzisiaj to zmienic.

Bede na głodówce i bede uprarawiala bardzo meczacy sport. Dla wszytskich którzy uwazaja ze jestem glupia .. wcale nie.

Anoreksja to nie jest choroba to styl zycia , to jest piekne.!

dlatego wszystkie moje udane zrzucenie kilogramów bede tutaj zapisywac.