dziadowo rozmazane zdjęcie, ale w dupę. w ogóle do dupy, ale co tam. przynajmniej dobrze mnie nie widać.

huh, siedzę sobie wlaśnie i świętuję swoją podwójną genialność, oglądając fineasza i ferba.

doszłam właśnie do wniosku, że chce być w przyszłości doktorem dundersztycem.

fajnie fajnie.

a) dziecinnieje,

b) robię się żałosna,

c) mam skrywaną deprechę.

widać trochę klaty Josha. super.

i mój świąteczny stroik sprzed roku/ dwóch.

chce chce chce do Rogojn.

proste życie jest znacznie łatwiejsze.

zastanawiające, jak własna para rękawiczek ogrodniczych potrafi zmotywować i sprawić przyjemność.

http://www.youtube.com/watch?v=YtrA4xqxIVY - normalnie tak jakbym znowu była na angielskim i tłumaczyła tekst pod okiem pani B.

czemu Ferb zawsze jest taki smutny i poważny?