Pójdziemy ze sobą powoli obok
Dodano: 16 LUTEGO 2010
ten miesiąc minął z tobą jak dzień
nic nie wiem na pewno ale
tylko twoje ręce mogą wszystko i dają wszystko 
dziękuję i zarazem przepraszam za wszystko.
"Właśnie za to chciałam podziękować, za przypomnienie mojemu sercu, że powinno pompować krew, moim płucom - że powinny oddychać, moim oczom - że powinny płakać, moim ustom - że powinny się śmiać, mnie - że powinnam żyć. Odnajdywać chwile radości i poczucia sensu istnienia."
