Życie jest zbyt kruche jak na siłę naszego grzechu, jak na nasz ból i cierpienie powodujące rozżalenie i strach... Jest jak kropla rosy na źdźble trawy - kiedy przychodzi jej pora, poprostu wyparowuje, ulatnia się. W czym więc tkwi jej niezwykłośc?? Otoż nasze życie podobnie jak ta kropla odnawia się. Ona, dzieki różnym procesom przyrodniczym z pary wodnej ponownie staje sie kroplą, a My, dzięki Bogu odradzamy się na nowo do życia... Problem w tym, że nie zawsze przychodzi na Nas pora... Że to często My kierowani emocjami sami chcemy ją sobie wyznaczyc...
'Bo życie jest zbyt cenne aby je bezsensownie narażać..
Mateusz...
[*]
Proszę o modlitwę za Niego....
Naprawdę... Proszę....