O sobie: Całe życie szukam pośród ścian labiryntu drogi.
Nie poddaję się kiedy okazuje się, że kolejna z nich była ślepą uliczką.
Może jestem naiwna, może za dużo we mnie nadziei, ale to właśnie ona sprawia, że życie ma jakikolwiek sens.
***
Odradzam się jak feniks z popiołu, z nową iskrą.
Za każdym razem jest silniejsza.
***
Biegnę wciąż do przodu, na oślep, lub śmiejąc się do wszystkiego w okół jak małe dziecko - bezbronna. Potykam się, upadam, wstaję i dalej szukam.
Nie wińcie mnie za to , że nie otwieram się na każdego napotkanego człowieka. W samotności lżej się myśli.
Każdy wybór sprowadza się do tego samego - ktoś zostaje bez szans.
-Studiowałaś psychologię.?
-Tak... empirycznie. Na własnym grzbiecie.
Czym się zajmuję: Tańczę z aparatem na życiowym parkiecie.
O moich zdjęciach: Robię to co kocham
Kocham to co robię.
***
Wszystko co zauważam, wszystko co mnie cieszy, budzi we mnie lęk lub po prostu fascynuje przelewam na zdjęcia.
Często do nich wracam i wielokrotnie zapominam jaki miały sens, a mimo to każde spojrzenie na nie budzi we mnie niezrozumiałe, potężne uczucie.
I właśnie dlatego je kocham, właśnie dlatego będę kochać je dalej.
