Jesteś pierdolonym debilem, bo doprowadziłeś mnie do tego stanu,
że nie zasnę bez Twojego zdjęcia. Myślę o Tobie ok. 50 minut na godzinę,
a pozostały czas staram się o Tobie nie myśleć.
Albo o Tobie mówię, a gdy przestanę, modlę się w duchu, aby ktoś zaczął
o Tobie mówić z własnej woli. Nie wiesz, że bije mi szybciej serce,
gdy idziesz korytarzem. Nie wiesz, że mam dobry dzień gdy powiesz mi 'cześć'
częściej niż raz i uśmiechniesz się szerzej niż do przeciętnej szkolnej koleżanki.
To cholernie ciężkie, że mimo wszystkich Twoich wad, dalej wieczorem chcę,
abyś mi się śnił. Zasypiam myśląc, którymi wejść schodami żeby na Ciebie wpaść,
a gdy o Tobie nie myślę, pomarańcze smakują zupełnie inaczej.
Uwielbiam drogi, którymi chodziliśmy razem - a nie było ich dużo, bo przecież
to były przypadki. I nienawidzę czasem i siebie i Ciebie, za to, że jestem
w pieprzonym martwym punkcie i żadne z nas nic z tym nie zrobi.
Będziemy tak tkwić, ja będę dla Ciebie koleżanką ze szkoły,
a Ty będziesz sprawiał, że szbciej oddycham, gdy mówisz mi 'cześć',
ale mimo wszystko warto mieć nadzieję, nie?
dobra. to zdjęcie jest masakryczne. ale nie mam innego. :D