Nie wiem jak mam dziękować ze mam mamę.. najwspanialszą na świecie
- chciaż czasem mnie drażni.

Jest moją przyjacióka i zawsze bede przy niej jak i ona przy mnie

 Jak sie czyta to takie żeczy zdarzają się w filmach, 

rozwody, nienwiść, chore sytuacje..

a jednak

przez 23 lata miałam oboje rodziców .

Bywało rożnie. bardzo. kłutnie. krzyki. ale też i dobre chwile.

Ptoem cos się stało. ktoś coś nawkłądał MU do tego łba, 

ze stało się cos czego nie było- skad koledzy mogą wiedziec.. co gdzie i jak>>

ON nas zostawił... bez słowa poszedł. 

Ona jest była i bedzie, ani razu niebyło ze nie moge na nią liczyc

Kocham ją nad życie. 

Teraz juz rozmawiamy. nie razem. 

Kazdo z osobna do mnie. 

ALe nie pozwole zrobic jej krzywdy. 

Myslsłam Że ON jest inny.. kiedys był przynajmniej.. 

teraz nie wiem czy go nienawidzić czy się bać - 

mimo to ...wciaż jednak kocham. nawet troche.

mamy cały świat u stóp, mamy całe morze łez wylanych. 

mamy nasze życie, i tych przez nas kochanych..

:* dla R. zeby wiedział ze też dla niego.