Patrząc w lustro codzień widzę kogoś innego.
Nie wiem. nie potrafię. nie potrafię zatrzymać się na jednym, wciąż muszę gnać dalej, szukać dalej. Osobiście mi. Tak męczoco osobiście. Tyle słów ostatnio.. odkrytych pragnień.. a czasu tak niewiele.
Wciąż szukam dziury w całym. Szukam? Nie.. ja wiem dokładnie gdzie i czym jest ta dziura. Wypełnij tę cholerną pustkę ciekłym azotem miast party wodnej. Wypełnimy, zamrozimy i skruszymy.. Tak! a jednak nie.
Zbyt osobiście mi. Uciekam w meandry waszych umysłów..
Komentowanie zdjęcia zostało wyłączone
przez użytkownika wrazliwanapiekno.