` Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich .
Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić .
Twarze z przeszłości spacerują po mej głowie .
Twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć .
A dziś za późno, nie umiem tak głośno krzyczeć,
żebyście tam gdzie jesteście mogli mnie usłyszeć .
Co prawda wspomnień nikt nie może mi odebrać,
ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz .
Muszę widzieć ich twarzy na zdjęciach, żeby pamiętać .
Podobno gdzieś tam jest lepsze miejsce niż Ziemia .
Jeśli to prawda, wzrasta prawdopodobieństwo,
że dzieli nas czas, nie odległość .
Znów widzę ich twarze, jakby byli wciąż tu .
Nikt i nic nigdy nie zmieni tego jak jest .
Wiesz? Nic, nikt nie przewinie czasu wstecz .
Widzę ich twarze pośród porozrzucanych zdjęć .

Nie patrzę na nie, w sobie zostawię żywą pamięć.

` Dlaczego akurat tak ?

 Bo dziś jedenasty ...