Moja przeurocza i przekochana prababcia, Helena :) Baba, tak na nią wszyscy mówimy :)

Żyła właśnie w tych czasach, które tak ubóstwiam :)

Żyje nadal :)

A chciałam się hmm... wyżalić?!

Lubię narzekać. Mam powody.

Chodzi o to, że jestem po kolejnej kłótni ze starymi.

Zarzucają mi chamstwo, arogancję, brak kultury i straszą supernianią :D:D:D

Jak nie patrzeć, diabeł wcielony :D

Strasznie zabawne :)

Poszło, jak zwykle o kompa. Do ojca przyszedł wuja, komp stał bezużytecznie 40 min, ale wg niego, był zajęty.

Co mnie to interesuje?! Weszlam sobie, a on z ryjem. Że mu wlazłam. Potem, gdy zadzwonił do mnie telefon, wyszłam na niecałe 2 minuty. Wlazł. Bo komp był wolny.

Ale to moja wina, że powstala kłótnia.

Zawsze jest moja wina.

Pamiętam, taki obrazek z dzieciństwa.

Często bracia przeze mnie beczeli.

Ja obrywałam.

ale pewnego razu ja nic nie zrobiłam, jeden drugiemu coś zrobił a ten zaczął ryczeć.

i usłyszałam głos ojca z pokoju obok:

"Gdzie ona jest?!?!?!?!"

Prawie oberwałam.

Ale zaczęłam krzyczeć, że to nie ja.

Nie wierzył mi, jak zawsze, ale matka weszła w akcję.

Kilka lat miałam.

Matka Twierdzi, że ja i ojciec mamy takie same charaktery.

Nawet nie wie, jak się myli.