Ostatni czas jest dla mnie inny. Leci bardzo szybko. Za dwa tygodnie kończę szkole. Co jest dla mnie trudnie, taka zmiana rzeczywistości coś innego. Przez ostatni czas tez mam wiele decyzji, które musze podjąć co tez nie jest łatwe. Sprawia to, że gubię sie i nie wiem co wybrać.

W piątek miałam zakończenie 4 letniego sezonu. Siatkówka to coś czym żyje, ale ten dzień musiał nastąpić. To co przeżyłam przez te lata to najpiękniejszy czas. Drużyna osoby każda inna a razem łącząca sie w całość rodzina. Dawała mi wszystko radość i szczęście łzy. Każdy czas z nimi był i jest dla mnie cenny. Dziękuje WAM za te lata.
W tym roku przyszła jedna osoba, która bardzo mi pomogła. Dzięki niej było łatwiej. Wspierała ona drużynę, pomagała trzymać atmosferę, dawała z siebie wszystko, walczyła zawsze do końca o każda piłkę. Nie tylko ja tak uważam, ale także DRUŻYNA.

Dla mnie stała się taka mała moja siostrzyczką, która w moje życie wniosła bardzo dużo. Stała się częścią mojego życia. Pokazała mi i dała ogromne wsparcie jak i w grze tak i w życiu codziennym. Jest to dla mnie ważne. Przez ostatni czas chyba tego nie doceniałem chociaż chciałam. Bardzo z tego powodu chciałam ją przeprosić... Chce by wiedziała, że wprowadziła w moje życie ogrom radości i chce by była i nadal to robiła. Każda chwila jest cenna chwila. Powstała taka więź , która trudno określić taka siostrzana więź. Każda z nas martwi się o druga i jest w stanie oddać wszystko za siebie . Jest też przywiązanie, które jest strasznie silne. Boje się kolejnych dni.. Pisząc to wszystko nie zastanawiam sie tylko pisze przy tym płacze.. Chce powiedzieć przepraszam i mam nadzieję, że zrozumiesz mnie . Kocham Cię!