...

Wróciłam dzisiaj przypadkiem, jakiś impuls . W niezbyt dobrym czasie w swoim życiu . I kiedy przejrzałam te wszystkie posty nie wierzę , że kiedyś mogłam być tak szczęśliwa . Zazdroszcze sobie tamtej przeszłości i chyba oddałabym wszystko żeby do niej wrócić . Teraz mogę stwierdzić , że kompletnie nie zgadzam się ze stwierdzeniem , że miłość z czasem staję się piękniejsza , bo chyba nie pamiętam kiedy przez ostatnie miesiące czułam się tak dobrze jak kiedyś . Nie pamiętam kiedy tak cieszyłam się na nasze spotkania kiedy budził mnie bukietem kwiatów, kiedy zabiegał o mnie . Kiedy czułam się w całkiem spełniona . Dziś to nie miłość tylko cholerna monotonnia która tylko rujnuję mi życie . To tylko życie razem , ale trochę osobno . Już nie budzę się codziennie z motylkami i z takim szczęściem , że Cię mam . Nie budzę się z myślą , że jesteś lekiem na całe moje zło . Od tygodnia codziennie rano mam ochotę zwymiotować Te wszystkie Twoje kłamstwa , nie spełnione obietnice , Twoje puste słowa , to że nie potrafisz zawalczyć o co kochasz i wiecznie obiecujesz że coś się zmieni , że nareszcie będę czuć się dobrze w tym związku. Albo to prawdziwy cholerny koniec albo potrzebuje prawdziwej rewolucji naszego związku . Nie można żyć przeszłością . Ale czemu nie mogła trwać wiecznie i czemu jej niedoceniałam . Teraz już chyba nie ma szans na szczęśliwy związek . I choć dalej znam Cie na pamięc to znam więcej tych złych stron niż dobrych . I wiem , że nie kochasz tak jak kiedyś wiem że nie jestem już dla Ciebie kimś ważnym . I wiem , że jestem wredna okropna jak każda kobieta . Ale kobieta cechuję się tym , że dostając dobro oddaje je podwójnie . Chcę Ciebie cały czas dalej i kocham Cię cały czas tak samo , ale nie rezygnuj z nas. WALCZ.Dobranoc .