Dodano: 3 GRUDNIA 2013
Nie obiecywał jej nic, nie kłamał, nawet niewiele udawał. Był wdzięczny i dobry dla niej, jak tylko mógł - i właśnie tę jego dobroć w złych chwilach także mu wypominała. Byłaby wolała, żeby ją dręczył i poniżał, byle ją kochał - to wiedział. Odwlekał swój wyjazd, póki to było możliwe, nawet ponad możliwość. To, co nosił przez ten ostatni rok, było niezmiernie ciężkie. Nie mógł sobie niczego wyrzucać, znowu "miał czyste sumienie". Ale ona, która dała maksimum swojej zdolności kochania, która dla niego zapomniała o śmierci, która nawet nie pozwoliła sobie na łzy, gdy wyjeżdżał - ona została sama i sama tam umarła.
