Mozliwe , ze bede powtarzac slowa naszej wspolnej przemowy , ale niestety inaczej sie chyba nie da .

A wiec ...

Olu ...

Bedzie mi Ciebie bardzo brakowalo ;

Twojego niesamowitego glosu ,

Naszego czekania na zajecia , bo przeciez zawsze obie bylysmy conajmniej pol godziny przed czasem ,

Tych rozmow - czasem bardziej , czasem mniej powaznych ,

Brechania sie z Klaudii <z pelnym szacunkiem>

I po prostu ... tego wszystkiego z Toba ...

Po prostu nie moge uwierzyc , w to , ze kiedy przyjde na zajecia jak zwykle pol godziny za wczesnie , to Ty nie bedziesz na mnie juz czekala . Nie bedziesz sie jak zawsze z daleka usmiechac na moj widok . Nie opowiesz mi juz nic o ostatnio przeczytanej ksiazce . Nie przespiewamy juz razem przed zajeciami chyba calych naszych repertuarow . Nie podreczymy juz jak zwykle wkurzonej na nas Klaudii . Juz nigdy wiecej Cie nie zobacze ...

***

Staramy sie chociaz troche pozbierac ...

Czy da rade .. Nie sadze .

Po prostu za duzo tego jak na tak krotki czas .

Kochalismy Ja , inni tego chwilowo nie rozumieja .

A.P. [*]