5.

Ale idiotka ze mnie.

Dałam sobie jeden dzień i jedną noc na żałobę po czymś, czego nigdy nie miałam. Pozwoliłam sobie zostać w domu, poużalać się nad sobą i rano wrócić na tor z którego wyrzuciłam się sama jakiś czas temu.

Czy jest mi lepiej?

Nie wiem.

Czy żałuję?

Ani trochę.

Otrzeźwiło mnie to, co usłyszałam. Nie wiem, jak mogłam dopuścić do siebie myśli tego typu, ale koniec z tym. Koniec fiksacji, szukania tego, czego nie ma, dociekania nieistotnych rzeczy, po prostu koniec.

Trzeba uświadomić sobie, że wielu rzezy po prostu nie jestem warta.

Że jestem wybrakowanym egzemplarzem.

I zawsze będę na drugim, trzecim, dziesiątym miejscu.

"In a parallel universe or another

world

or a different life,

we sit across from each other

at the kitchen table

and go over

the grocery

list"