Gdy tak patrzę...

Gdy patrzę w Twoje oczy, wciąż widzę ten blask, gdy na mnie patrzysz& Ale ja topię się w czerni Twoich źrenic, które wydają mi się tak nieczułe puste i chłodne. Ostatni czas był dla Nas ciężką próbą, którą ja osobiście przegrałam. Przyznaje Ci jesteś silniejszy, zadałeś zbyt mocny cios. I chociaż bardzo się starałam naprawić wszystko co zepsułam ze swojej strony , Ty nie chciałeś naprawić nic, co we mnie zniszczyłeś& Nie umiem zrozumieć dlaczego widząc krzywdę, odszedłeś zachowując się jak tchórz. Mieliśmy być razem, mieliśmy się wspierać , być dla siebie ostoją i przykładem dla innych. Mieliśmy razem walczyć, razem być, spać , jeść i żyć&A teraz, gdy tak patrzę , a oczy wciąż zalewają mi łzy nie potrafię zrozumieć dlaczego Cię tu nie ma. Dlaczego każesz mi być z tym wszystkim samej.. Dlaczego nie chcesz, żebym się podniosła?

Gdy patrzę w Twoje oczy widzę, to co odbija się w moich& Widzę ten brak chęci do działania, brak emocji. Widzę po prostu pustkę , która ogarnia także i Ciebie. I nie wiem co się dalej stanie, i nawet nie chcę tego wiedzieć , bo się tego boje..

Jestem coraz dalej, a Ty nie chcesz mi pomóc wrócić.. Kiedyś będzie zdecydowanie za późno&.